Ο απόλυτος οδηγός για το ορθοπεδικοσ

Οι βασικές αρχές του ορθοπεδικοσ


Καλώς ήρθατε στην ιστοσελίδα μας. Ο κορυφαίος ορθοπεδικός χειρουργός σπονδυλικής στήλης Κωνσταντίνος Σταραντζής σας παρουσιάζει αναλυτικά τις πιο συχνές παθήσεις σπονδυλικής στήλης και αυχένα (κύφωση, σκολίωση, δισκοπάθεια κ. ορθοπεδικοσ.ά.) και τις εξειδικευμένες επεμβατικές και μη επεμβατικές τεχνικές που διενεργεί εδώ και πολλά χρόνια, προσφέροντας άμεση αντιμετώπιση και ανακούφιση σε κάθε ασθενή.Σκοπός της ιατρικής αυτής ιστοσελίδας είναι η ενημέρωση των ασθενών για όλα τα συμπτώματα και τις αιτίες των παθήσεων της σπονδυλικής στήλης καθώς και τον αποτελεσματικότερο τρόπο αντιμετώπισης που προτείνει ο ορθοπεδικός.




Η ορθοπαιδική (εναλλακτικά, ορθοπεδική) είναι ιατρική ειδικότητα επικεντρωμένη στη διάγνωση και θεραπεία των καταστάσεων, διαταραχών και τραυματισμών των μυών, των οστών, των αρθρώσεων, των τενόντων, των συνδέσμων και των νεύρων. Ένας γιατρός που ειδικεύεται σε αυτή την ιατρική ειδικότητα ονομάζεται ορθοπαιδικός (εναλλακτικά, ορθοπεδικός) χειρουργός ή ορθοπαιδικός.Αποτελεί μια από τις ειδικότητες που εξελιχθήκαν ραγδαία τα τελευταία χρόνια, καθώς η τεχνολογική επανάσταση έδωσε μια ώθηση, βελτιώνοντας παράλληλα, τα πεδία της διάγνωσης και των εφαρμοσμένων θεραπειών, προσφέροντας καλύτερα χειρουργικά εργαλεία, “πιο έξυπνα”, καλύτερα υλικά, πιο ανατομικά, και πιο βιοσυμβατά αλλά και καινοτόμες θεραπείες που προέρχονται από τις εφαρμογές της βιοτεχνολογίας..







Από το Μάρτιο του 2015 έως τον Σεπτέμβριο του 2016 ο γιατρός ήταν Υπέυθυνος του Ιατρικού Επιτελείου της ΠΑΕ ΠΑΟΚ2008 - 2014 Ο ορθοπαιδικός ανέλαβε την ιατρική υποστήριξη της ομάδας ποδοσφαίρου του ΠΑΟΚ. 2007 - 2008 Ιατρός ομάδος του Γ.Σ. ΠΑΝΟΡΑΜΑ, ομάδα καλαθοσφαίρισης της Α22008 Λήψη του τίτλου ιατρικής ειδικότητος Ορθοπαιδικής Χειρουργικής2002 - 2007 Ειδικευόμενος Ορθοπαιδικής Χειρουργικής του Ασκληπιείου Βούλας1999 - 2000 Ειδικευόμενος Γενικής Χειρουργικής στη Β’ Χειρ/κή του Γ.Π.Ν.Θ.


Η είναι η χειρουργική τεχνική που χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση της στις προχωρημένες περιπτώσεις που η συντηρητική / φαρμακευτική αγωγή δεν μπορεί να βοηθήσει. Η αρθρίτιδα του ισχίου είναι μια ασθένεια που επηρεάζει δραματικά την ποιότητα ζωής των πασχόντων λόγω του έντονου πόνου στη περιοχή του γοφού, αρχικά μετά από κούραση κατόπιν όμως καθ' όλη τη διάρκεια της μέρας, ακόμα και κατά τη νυχτερινή κατάκλιση, ενώ ταυτόχρονα υπάρχει και μεγάλος περιορισμός της κινητικότητας.


Όλα για το ορθοπεδικοσ




Μέχρι σήμερα (άλλα και από ότι φαίνεται ούτε στο άμεσο μέλλον) δεν υπάρχει φαρμακευτική αγωγή που να θεραπεύει ή να επηρεάζει την πορεία της νόσου πέρα από τη μείωση του πόνου με όλες τις ανεπιθύμητες ενέργειες των φαρμάκων. Όταν η συντηρητική αγωγή δεν μπορεί να προσφέρει πλέον τίποτα, οι προχωρημένες περιπτώσεις αρθρίτιδας του ισχίου αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά με ολική αρθροπλαστική ισχίου, με αντικατάσταση δηλαδή των φθαρμένων αρθρικών επιφανειών με υλικά που ονομάζονται προθέσεις.Σήμερα αποτελεί μια από τιςπιο αποτελεσματικές επεμβάσεις κλινικά, προσφέροντας καλή ποιότητα ζωής στους ασθενείς χωρίς πόνο και φυσιολογικό εύρος κίνησης.




Σήμερα πραγματοποιούνται παγκοσμίως γύρω στο ένα εκατομμύριο το χρόνο και μέχρι το 2030 ο αριθμός αυτός αναμένεται να τριπλασιασθεί. Η πρώτη ολική αρθροπλαστική ισχίου έγινε στην Ευρώπη το 1960 και θεωρείται μια από τις σημαντικότερες προόδους στον τομέα της χειρουργικής. Τα τελευταία χρόνια μεγάλη πρόοδος έχει γίνει στη δημιουργία υλικών ανθεκτικότερων στη φθορά του χρόνου με την ελπίδα ότι θα διαρκούν περισσότερο - ορθοπεδικοσ.


Όπως σε όλους τους τομείς της χειρουργικής έτσι και στην ορθοπεδική η τάση σήμερα είναι η επίτευξη του επιθυμητού αποτελέσματος με τη μικρότερη δυνατή βλάβη στους ανθρώπινους ιστούς. Δείτε περισσότερα για την (ορθοπεδικοσ). Με αυτό τον προσανατολισμό και με βάση την εμπειρία όλων των κλασικών χειρουργικών τεχνικών ο ορθοπεδικός χειρούργος Τσουτσάνης Αθανάσιος εξειδικεύτηκε στην (Anterior Minimal Invasive Surgery) πρόσθια ελαχίστης επεμβατικότητος χειρουργική στο Παρίσι και σήμερα Η είναι η πιο συχνή πάθηση του και χαρακτηρίζεται από μια φθορά, και μετέπειτα καταστροφή, αρχικά του αρθρικού χόνδρου αλλά με την πάροδο του χρόνου έχουμε βλάβη και στο υποκείμενο οστό και τα πέριξ μαλακά μόρια (αρθρικός θύλακος και μύες).

/>Η είναι η χειρουργική τεχνική που χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση της στις προχωρημένες περιπτώσεις που η συντηρητική / φαρμακευτική αγωγή δεν μπορεί να βοηθήσει. Η αρθρίτιδα του ισχίου είναι μια ασθένεια που επηρεάζει δραματικά την ποιότητα ζωής των πασχόντων λόγω του έντονου πόνου στη περιοχή του γοφού, αρχικά μετά από κούραση κατόπιν όμως καθ' όλη τη διάρκεια της μέρας, ακόμα και κατά τη νυχτερινή κατάκλιση, ενώ ταυτόχρονα υπάρχει και μεγάλος περιορισμός της κινητικότητας.


ορθοπεδικοσορθοπεδικοσ
Μέχρι σήμερα (άλλα και από ότι φαίνεται ούτε στο άμεσο μέλλον) δεν υπάρχει φαρμακευτική αγωγή που να θεραπεύει ή να επηρεάζει την πορεία της νόσου πέρα από τη μείωση του πόνου με όλες τις ανεπιθύμητες ενέργειες των φαρμάκων - ορθοπεδικοσ. Όταν η συντηρητική αγωγή δεν μπορεί να προσφέρει πλέον τίποτα, οι προχωρημένες περιπτώσεις αρθρίτιδας του ισχίου αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά με ολική αρθροπλαστική ισχίου, με αντικατάσταση δηλαδή των φθαρμένων αρθρικών επιφανειών με υλικά που ονομάζονται προθέσεις.Σήμερα αποτελεί μια από τιςπιο αποτελεσματικές επεμβάσεις κλινικά, προσφέροντας καλή ποιότητα ζωής στους ασθενείς χωρίς πόνο και φυσιολογικό εύρος κίνησης.




Σήμερα πραγματοποιούνται παγκοσμίως γύρω στο ένα εκατομμύριο το χρόνο και μέχρι το 2030 ο αριθμός αυτός αναμένεται να τριπλασιασθεί. Η πρώτη ολική αρθροπλαστική ισχίου έγινε στην Ευρώπη το 1960 και θεωρείται μια από τις σημαντικότερες προόδους στον τομέα της χειρουργικής. Τα τελευταία χρόνια μεγάλη πρόοδος έχει γίνει στη δημιουργία υλικών ανθεκτικότερων στη φθορά του χρόνου με την ελπίδα ότι θα διαρκούν περισσότερο.


Ελάχιστα γνωστά στοιχεία για το ορθοπεδικοσ.


Όπως σε όλους τους τομείς της χειρουργικής έτσι και στην ορθοπεδική η τάση σήμερα είναι η επίτευξη του επιθυμητού αποτελέσματος με τη μικρότερη δυνατή βλάβη στους ανθρώπινους ιστούς. ορθοπεδικοσ. Δείτε περισσότερα για την . Με αυτό τον προσανατολισμό και με βάση την εμπειρία όλων των κλασικών χειρουργικών τεχνικών ο ορθοπεδικός χειρούργος Τσουτσάνης Αθανάσιος εξειδικεύτηκε στην (Anterior Minimal Invasive Surgery) πρόσθια ελαχίστης επεμβατικότητος περισσότερες πληροφορίες χειρουργική στο Παρίσι και σήμερα Η είναι η πιο συχνή πάθηση του και χαρακτηρίζεται από μια φθορά, και μετέπειτα καταστροφή, αρχικά του αρθρικού χόνδρου αλλά με την πάροδο του χρόνου έχουμε βλάβη και στο υποκείμενο οστό και τα πέριξ μαλακά μόρια (αρθρικός θύλακος και μύες).

|

Κορυφαίες οδηγίες για ορθοπεδικοσ


Η με την γυρνάει τον χρόνο προς τα πίσω, χαρίζοντας μια καλή ποιότητα ζωής, με την δυνατότητα και αθλητικών δραστηριοτήτων, όπως τένις, γκολφ, κολύμπι, ποδήλατο, τρέξιμο, χορό κλπ. Οι ασθενείς, που για κάποιο λόγο καθυστερούσαν να υποβληθούν σε χειρουργείο ή είχαν χειρουργηθεί στο άλλο με άλλη τεχνική, είναι συνήθως οι καλύτεροι διαφημιστές της .


Η Σκολίωση αποτελεί παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης (ΣΣ) με κύρια χαρακτηριστικά την πλάγια κλίση και τη στροφή των σπονδύλων. Συχνά το βασικό πρόβλημα που προκύπτει μπορεί να είναι μόνο το αισθητικό (εφόσον η ΣΣ δεν είναι ευθεία αλλά σαν S ή C) αλλά σε βαριές μορφές μπορεί να υπάρχουν επιπτώσεις στο καρδιοαναπνευστικό σύστημα ή και στο νωτιαίο μυελό.




Συνηθέστερη μορφή σκολίωσης είναι η η οποία μπορεί να είναι ιδιοπαθής (στο 80% των περιπτώσεων) άγνωστης αιτιολογίας συγγενής (που οφείλεται σε σκελετικές ανωμαλίες των σπονδύλων) άλλες σπανιότερες μορφές (νευρομυική κτλ) Η σκολίωση μπορεί να εμφανισθεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Η εφηβική ιδιοπαθής σκολίωση συμβαίνει μετά την ηλικία των 10 ετών και είναι ο πιο συχνός τύπος - ορθοπεδικοσ.


ορθοπεδικοσορθοπεδικοσ
Η ιδιοπαθής σκολίωση είναι κατά κανόνα ασυμπτωματική γι’αυτό συχνά διαφεύγει της προσοχής στα αρχικά στάδια. Η πρωτοπαθής σκολίωση είναι δύσκαμπτη, συνοδεύεται από στροφή των σπονδύλων και δεν διορθώνεται από τον ασθενή. Άλλη μορφή σκολίωσης είναι η η οποία μπορεί να είναι αντισταθμιστική (λόγω ανισοσκελίας οπότε η κλίση Διαβάστε περισσότερα της ΣΣ αντισταθμίζει την κλίση της λεκάνης) ανταλγική (λόγω πόνου στη ΣΣ) άλλες σπανιότερες μορφές χαρακτηριστικό της δευτεροπαθούς σκολίωσης είναι ότι δεν υπάρχει στροφή των σπονδύλων οι καμπύλες είναι κινητές και όταν εξαλειφθεί η αιτία που την προκαλεί η ΣΣ αποκαθίσταται πλήρως.


Δουλέψτε το ορθοπεδικοσ μου


Η κακή στάση στο διάβασμα ή οι βαριές σχολικές τσάντες δεν φαίνεται ότι παίζουν ρόλο. Πιθανόν να ευθύνονται κληρονομικοί, ορμονικοί, μηχανικοί και διατροφικοί παράγοντες. Όλα τα παιδιά πρέπει να εξετάζονται από ορθοπαιδικό κατά τη διάρκεια της σκελετικής ανάπτυξης. Τα σημεία της σκολίωσης είναι: ασυμμετρία ωμοπλατών ασυμμετρία λεκάνης δερματική πτυχή στην οσφυική χώρα (μέση) κατά τη δοκιμασία επίκυψης υπάρχει ύβος (προπέτεια) στην εικόνα φαίνεται η ασυμμετρία των ωμοπλατών, η δερματική πτυχή και ο ύβος κατά την επίκυψη.




Η θεραπεία διακρίνεται σε συντηρητική και χειρουργική. Συντηρητική αγωγή (σε γενικές γραμμές όταν η γωνία σκολίωσης είναι μικρότερη από 50ο ) Σε ελέγξτε εδώ γωνίες

Τώρα έχει σχεδόν εξολοκλήρου αντικατασταθεί από τον κηδεμόνα τύπου Boston που αφήνει ελεύθερο το άνω τμήμα της ΣΣ Γενικά η χρήση κηδεμόνων δεν βελτιώνει τη σκολίωση αλλά μάλλον συγκρατεί την επιδείνωση και γίνεται μέχρι την σκελετική ωρίμανση. Χειρουργική αγωγή εφαρμόζεται σε γωνίες> 40-50ο και όταν υπάρχει ακόμη σκελετική ανάπτυξη ή όταν εξελίσσεται με ταχύ ρυθμό και ανάλογα με την ηλικία.


«Παγωμένος ώμος» είναι ένας όρος που περιγράφει μια παθολογική κατάσταση που χαρακτηρίζεται κατά κύριο λόγο από επώδυνη δυσκαμψία. Ο ασθενής παρατηρεί απώλεια του εύρους κίνησης σε περισσότερες από μια κατεύθυνση. Ο ιατρικός όρος για τον παγωμένο ώμο είναι η συμφυτική θυλακίτιδα, και περιγράφει μια φλεγμονώδη πάθηση που προσβάλλει ολόκληρο το πέταλο των στροφέων και τον υποκείμενο θύλακο της άρθρωσης οδηγώντας σε ρίκνωση των ιστών και προσκόλληση του θυλάκου σε παρακείμενους ιστούς (π.χ - ορθοπεδικοσ.


Γεγονότα για το ορθοπεδικοσ αποκαλύφθηκαν


Το αποτέλεσμα είναι να πονάει ο ασθενής και να μη μπορεί να εκτελέσει απλές ασκήσεις της καθημερινότητάς του. Εικόνα :Ο θύλακος του φυσιολογικού ώμου είναι χαλαρός, έτσι ώστε να επιτρέπεται στον ώμο να μπορεί να κινηθεί προς κάθε κατεύθυνση (αριστερά). Με την ανάπτυξη της συμφυτικής θυλακίτιδας ο ερεθισμός και η φλεγμονή οδηγεί σε ρίκνωση του θυλάκου.Η φυσιολογική κίνηση του ώμου ποικίλει σε μεγάλο βαθμό και ορισμένοι άνθρωποι παρουσιάζουν μεγαλύτερη χαλαρότητα των αρθρώσεών τους από άλλους εντός του φυσιολογικού εύρους κίνησης Εικόνα :Η φυσιολογική εμβιομηχανική του ώμου επιτρέπει ένα μεγάλο εύρος κίνησης σε όλες τις κατευθύνσεις (αριστερά).


ορθοπεδικοσορθοπεδικοσ
Στην πρωτοπαθή μορφή περιλαμβάνεται ο ιδιοπαθής «παγωμένος ώμος» (χωρίς γνωστή αιτία) ενώ οι δευτεροπαθείς μορφές περιλαμβάνουν τον σακχαρώδη διαβήτη, τον τραυματισμό και τις χειρουργικές επεμβάσεις. Παρά τις διαφορές, που θα περιγραφούν παρακάτω, όλες οι παραλλαγές του παγωμένου ώμου συνεπάγονται κάποιο βαθμό φλεγμονής της άρθρωσης (θυλακίτιδα) και αυτό οδηγεί σε ανάπτυξη ουλώδους ιστού, συμφύσεων, και τελικά, ρίκνωσης του θυλάκου.


ορθοπεδικοσορθοπεδικοσ
Τέλος, η προσβολή του ενός ώμου αυξάνει τον κίνδυνο προσβολής και του άλλου.Εικόνα :Στον φυσιολογικό ώμο (αριστερά) οι σύνδεσμοι και ο θύλακος είναι λεπτοί και λευκοί. Στον παγωμένο ώμο (δεξιά) ο αρθρικός θύλακος εμφανίζεται ερυθρός και οιδηματώδης λόγω της φλεγμονώδους αντίδρασης.Στην περίπτωση της ιδιοπαθούς συμφυτικής θυλακίτιδας έχουν περιγραφεί τρεις φάσεις.


«ο ώμος αρχίζει να παγώνει» (Σταθεροποίηση) Μείωση του πόνου συνοδευόμενη από μεγάλη δυσκαμψία. Ο ώμος δεν απάγεται και δεν κάνει στροφή. «παγωμένος ώμος» (Αποκατάσταση) Χαρακτηρίζεται από σταδιακή βελτίωση της κίνησης και μείωση του πόνου. «απόψυξη του ώμου»Η χρονική διάρκεια και των τριών σταδίων μπορεί να κυμανθεί από 4 με 20 μήνες.


Ο μεγαλύτερος οδηγός για ορθοπεδικοσ




Συγκεκριμένα, ορισμένοι ασθενείς συνεχίζουν να έχουν έντονο πόνο ακόμη και όταν ο ώμος γίνεται ιδιαίτερα δύσκαμπτος.Η διάγνωση του παγωμένου ώμου είναι δύσκολη και συχνά η πάθηση υποδιαγιγνώσκεται (χάνεται) από τον Ορθοπαιδικό ο οποίος έχει την τάση να συνδέει τον πόνο του ώμου με την παθολογία του τενόντιου στροφικού πετάλου του ώμου.


Στη συνέχεια, ακολουθεί μείωση του εύρους κίνησης, ενώ μερικές φορές συστήνεται χειρουργική επέμβαση για τενοντίτιδα ή ρήξη του στροφικού πετάλου επιδεινώνοντας την υπάρχουσα συμπτωματολογία. Ο ασθενής, όπως προαναφέρθηκε, παρουσιάζει μια επώδυνη μείωση του εύρους κίνησης της άρθρωσης. Στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι καλό να ληφθεί μια ακτινογραφία για να επιβεβαιωθεί ότι ο πόνος και η απώλεια της κίνησης δεν οφείλεται σε αρθριτικές αλλοιώσεις.


Εάν ο ασθενής περιγράφει σταδιακή απώλεια της κίνησης χωρίς τραύμα, ο Ορθοπαιδικός οφείλει να υποψιαστεί τη πιθανότητα του παγωμένου ώμου. Ο ακτινολογικός έλεγχος θα αποκλείσει την οστεοαρθρίτιδα, ωστόσο αυτό είναι ένα πιθανό αίτιο εάν ο ασθενής σημειώνει μόνο μια σύντομη περίοδο δυσκαμψίας. Ο ασθενής μπορεί να παρατηρήσει απώλεια κίνησης μετά από χειρουργική επέμβαση στον ώμο.

}